De mooiste autoroutes door de heuvels rond Pistoia

De heuvelwegen van Pistoia bieden een typisch Toscaans dilemma: hoe ervaar je de prachtige landschappen zonder uren te verdwalen op slecht aangegeven routes. Maar liefst 68% van de bezoekers mist de mooiste uitzichten door op hoofdwegen te blijven, terwijl 42% onnodige stress ervaart door onduidelijke aanwijzingen. De glooiende heuvels tussen Pistoia en Lucca herbergen middeleeuwse dorpjes en olijfgaarden die vaak over het hoofd worden gezien, waardoor reizigers rondjes draaien in plaats van panoramische wijngaarden te ontdekken. In tegenstelling tot de drukke toeristische routes van Florence, bieden deze binnenwegen een authentieke Toscaanse schoonheid – als je weet waar je moet stoppen voor de verborgen uitkijkpunten die de locals gebruiken.

---

Voorkom deze navigatiefouten op de binnenwegen

De charme van de heuvels van Pistoia brengt ook uitdagingen met zich mee waar zelfs GPS geen oplossing voor biedt. Veel chauffeurs maken de fout om alleen op digitale kaarten te vertrouwen, die hen vaak naar smalle landweggetjes leiden die ongeschikt zijn voor gewone auto’s. Een betere aanpak is om de wegnummering te bestuderen: routes met SP (Strada Provinciale) zijn over het algemeen goed onderhouden maar rustiger dan SS (Strada Statale)-snelwegen. Lokalen letten op de kleine bruine bordjes naar 'agriturismi' of wijnhuizen, die vaak naar spectaculaire uitzichtpunten leiden. Bij Montecatini Alto valt de mobiele verbinding soms weg, dus download offline kaarten met gemarkeerde stops zoals het middeleeuwse centrum van Collodi. Ochtendmist bedekt vaak de dalen tot 10 uur, waardoor middagritten ideaal zijn voor fotografie.

De ultieme 3-uur route: wijngaarden en dorpjes

Voor wie weinig tijd heeft, onthult deze zorgvuldig geplande route de essentie van Toscane zonder urenlang te rijden. Begin in het noordwesten van Pistoia bij Santomato, waar de SP15 door kastanjebossen naar de 12e-eeuwse Abbazia di San Baronto slingert. Dit stuk van 20 minuten biedt drie fotostops met vergezichten waar weinig toeristen komen. Vervolg de route naar Lamporecchio, waar een lokaal geheim wacht: de onbenoemde weg achter Bar Ristorante Il Castello biedt een prachtig uitzicht over het platteland van Vinci. Het hoogtepunt is de afdaling naar Larciano, waar 15e-eeuwse kasteelmuren olijfgaarden in gouden licht omramen. In tegenstelling tot langere routes, brengt deze lus je voor zonsondergang terug naar Pistoia, langs vijf authentieke wijnwinkels voor spontane proeverijen.

De beste tijd voor een rit door de heuvels

Het juiste moment maakt je rit door deze heuvels onvergetelijk. Hoewel de zomer gouden landschappen belooft, kiezen kenners voor eind september, wanneer de drukte van augustus is weggeëbd maar de oogst levendige taferelen biedt. In de winter zie je besneeuwde Apennijnen, maar controleer de wegcondities – veel hogere routes sluiten na novemberregens. In de lente vormen wilde bloemen langs de SP326 natuurlijke wegwijzers naar uitzichtpunten, met april als ideale maand voor heldere foto’s. Lokalen zweren bij doordeweekse ochtenden in mei of oktober, wanneer middeleeuwse gehuchten als Serravalle Pistoiese bijna uitgestorven zijn. Ongeacht het seizoen: tankstations zijn schaars na 19:00 buiten Pistoia.

Waar overnachten voor optimaal genot

Een strategisch hotel verhoogt je rijplezier aanzienlijk. Agriturismo Cercina, een gerestaureerde boerderij uit de 18e eeuw bij Quarrata, is perfect voor zonsopgangritten naar Pescia’s 'papieren vallei'. Hun tuinen kijken uit over de routes die je gaat verkennen. Wie liever in een dorp verblijft, vindt bij Hotel La Torre in Montecatini Alto parkeerplaatsen en wandeltoegang tot vijf uitkijkpunten, zonder vermoeiend rijden de volgende dag. Budgetreizigers vinden verrassende kwaliteit in Lamporecchio’s klooster-B&B, waar nonnen nog steeds amandelkoekjes maken voor de lokale stalletjes. Alle drie de opties liggen binnen 15 minuten van SP-routes en bieden authentieke Toscaanse gerechten – een must na een dag vol bochten.